زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نيست
در حق ما هرچه گويد جاي هيچ اكراه نيست
در طريقت هر چه پيش سالك آيد خير اوست
در صراط مستقيم اي دل كسي گمراه نيست
تا چه بازي رخ نمايد بيدقي خواهيم راند
عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نيست
چيست اين سقف بلند ساده بسيار نقش
زين معما هيچ دانا در جهان آگاه نيست
اين چه استغناست يارب وين چه قادر حكمتست
كاين همه زخم نهان هست و مجال آه نيست
صاحب ديوان ما گويي نمي داند حساب
كاندرين طغرا نشان حسبة لله نيست
هركه خواهد گو بيا و هر چه خواهد گو بگو
كبرو ناز و حاجب و دربان بدين درگاه نيست
بر در مي خانه رفتن كار يك رنگان بود
خود فروشان را به كوي مي فروشان راه نيست
هر چه است از قامت نا ساز بي اندام ماست
ور نه تشريف تو بر بالاي كس كوتاه نيست
بنده پير خراباتم كه لطفش دائم است
ور نه لطف شيخ و زاهد گاه هست و گاه نيست
حافظ ار بر صدر ننشيند ز عالي مشربي است
عاشق دردي كش اندر بند مال و جاه نيست