بالاخره تعطيلات هم تمام شدو باز علي موندو حوضش!
چه عيدي بود! قشنگ زيبا دوست داشتني و... اما چه سودكه
”عمر بگذشت به بي حاصلي و بوالهوسي “
و اون سرو ساماني كه قرار بود به همه اوضاع زندگيم بدم
- مثل بقيه بد قوليهام ـ در حد يك قراربي نتيجه باقي ماند.
كه” قول را نيست صوابي چو عمل در او نيست“
البته مشيء زندگي من تا اينجا همين بوده كه عيدها درس را دودر بلكه سه چهار... در
كنم كه گفته اند مرد را قول‚ قول اول است .
ناگفته نماند كه ما مي خواستيم بخونيم خودش نشد!!!
به هر حال فردا هم شنبه است وباز روز از نوو روزي هم ايضا!
به قول صائب:
فكر شنبه تلخ دارد جمعه اطفال را
عشرت امروز بي انديشه فردا خوشست
كه البته جاي اطفال بايد از كلمه مانوس تري مثل دانشجو!
استفاده مي شد.