من قصه تو را به آفتاب گفتم
لحظه اي كه در كمين نسيم بامدادان بود
تا پيكر رنگين كمان را از قطر هاي باراني بتراشد
ايستاد ! مكثي كرد
و من گفتم
ازآن روزها كه صدايت مي زدم
و امروز كه پژواك صداي خود را از دوردست ها مي شنوم
گويي غريبهايست كه مرا فرا مي خواند
آفتاب هم
ايستاد ! مكثي كرد
گويي صدايم به گوشش رسيده بود

مزاحم ديگران نباشيم. بد كسي رو نخوايم. آزارمون به هيچ كس و هيچ چيز نرسه
جز اينها گناهي در كمين ما نيست

نگاه آدما بيشتر از اوني كه فكر مي كنند حرف مي زنه

بعضي كارا هست كه انگار خدا انجامشون مي ده. از اين تجربه ها زياد دارم. گاهي مشغول انجام كاري هستم و وقتي تموم مي شه مي بينم كه من اونو انجام ندادم.....
جنون نامه

نشسته ام باز كنار تو امدي سراغم
نگاه تو روشن شباي بي چراغم
صداي من وقتي قصه داره
كه رنگ چشم تو غصه داره
شب من و تو باز دوباره انتظاره...
نگاه تو رنگ بوسه داره
لباي من گرم و بي قراره
سكوت شب
يه آسمون و يه ستاره...
كنا ر تو آروم ميام پا مي ذارم
چراغي تو دست شبا جا مي ذارم
كه روشن بمونه آسمونه بي ستاره
به شو ق تو عهدي با چشمات مي بندم
دو باره به اين عشق به اين دل مي خندم
قصه عشق بازي چرخ روزگاره